Meer en meer daders en slachtoffers worden vandaag opgevolgd en/of begeleid door de justitiehuizen. Ondanks de sterke personeelsgroei blijft de gestegen instroom tot een grote werklast leiden. Nochtans was die personeelsversterking oorspronkelijk bedoeld om de historische dossiers en hun wachttijden terug te dringen.

Vlaamse justitiehuizen slachtoffer van federale keuzes

De Vlaamse justitiehuizen lijken daarmee het slachtoffer te worden van keuzes die worden gemaakt op het federale niveau. De stijging van de instroom is het meest opvallend bij de werkstraffen: in vergelijking met 2020 is het aantal dossiers met 52 procent gestegen. Deze stijging is voornamelijk te wijten aan toenemende aantal werkstraffen die door politierechters worden uitgesproken. Om aan die enorme vraag tegemoet te komen investeerde Demir reeds in 1.900 extra werkplaatsen. Ook het aantal probatiedossiers nam drastisch toe (+ 29 procent), terwijl er ook alsmaar meer mensen onder elektronisch toezicht vallen. Ook dat toezicht valt onder de Vlaamse justitiebevoegdheid.

Federale regering moet financiële steun opdrijven

Zowel vanuit de federale regering als vanuit het gerechtelijke niveau wordt steeds vaker naar alternatieve straffen gekeken, voornamelijk om de overbevolking in de gevangenissen tegen te gaan.

“De gevangenispopulatie steeg de afgelopen drie jaar met 3 procent. Tijdens dezelfde periode steeg de werkdruk van de Vlaamse justitieassistenten met maar liefst 30 procent. De gepaste straf voor elk misdrijf zou de regel moeten zijn in plaats van de Vlaamse justitiehuizen in te zetten om de federale gevangenissen te ontlasten. Er wordt telkens weer moord en brand geschreeuwd over de overbevolking in de gevangenissen, maar dat de strop rond de nek van onze Vlaamse diensten maand na maand strakker wordt getrokken, daar kraait federaal blijkbaar geen haan naar,” zegt Vlaams minister van Justitie en Handhaving Zuhal Demir.

Water aan de lippen

“Door de explosie aan alternatieve straffen de laatste jaren zijn die middelen die toegekend werden bij de zesde staatshervorming al lang niet meer toereikend en staat het water van onze justitieassistenten steeds hoger aan de lippen. Ik heb de federale regering dan ook gevraagd op om de huidige financiering te herzien. De federale problemen kunnen niet op Vlaanderen worden blijven afgeschoven zonder dat daar een correcte vergoeding tegenover staat. De federale dotatie zou evenredig moeten stijgen met de extra werkdruk en kosten voor onze Vlaamse justitiehuizen”, besluit Demir.