Ook de zorg voor het kunstenlandschap – de zogeheten ‘landschapszorg’ – staat centraal in dit decreet, een terechte vraag van onder andere belangenbehartiger oKo (Overleg Kunstenorganisaties). Om de rijkdom aan schakeringen binnen de Vlaamse kunsten te blijven garanderen, wordt een ‘landschapscommissie‘ opgericht .
Tijdens de coronacrisis kwam de precaire sociaaleconomische positie van kunstenaars pijnlijk aan het licht. Uit de visienota die aan de grond lag van dit decreet bleek evenwel dat het probleem reeds bekend was bij beleidsmakers. Het leidde in dit decreet tot een focus op een eerlijke verloning met oog op de opbouw van sociale rechten. Jammer genoeg valt een ruim deel van deze materie nog steeds onder federale bevoegdheid. Niettemin koppelt dit decreet subsidies aan deze uiterst belangrijke sociale voorwaarden. Belangrijk is dat we organisaties wijzen op het belang van eerlijk werk en eerlijke verloning en dat we kunstenaars naar die instrumenten leiden die hen toelaten om sociale rechten op te bouwen.
Als uitsmijter geef ik je graag nog een laatste historische wijziging mee: voor de eerste maal wordt een vast percentage voorzien voor de projectsubsidies. Deze meerderheid erkent het belang van de projectsubsidies als het zaaigeld dat nodig is om een bloeiend kunstenveld in stand te houden. Budgettaire zekerheid en voorspelbaarheid, dat is waar de sector naar snakte, en dat is wat we bieden met het nieuwe Kunstendecreet.