“Als je vaststelt dat de minister eerst in samenspraak met haar administratie stelt dat het uitreiken van visa aan die Iraanse delegatie geen goed idee is, en dat ze gegeven de omstandigheden toch zo gemakkelijk door de knieën gaat, dat is niet het imago van een sterke minister. Het is haar taak om een politieke inschatting te doen.”
Zwakheid na vernedering
“Eerst moeten we de vernedering ondergaan dat een landgenoot 455 dagen wordt gegijzeld, dan krijgen we hem pas terug nadat we volledig aan de eisen van Iran hebben voldaan en twee weken later geeft onze minister van Buitenlandse Zaken blijkbaar het signaal dat het allemaal vergeten en vergeven is. Ze rolt de rode loper uit. Zand erover. Welke zwakheid toon je dan aan dat regime? We hadden minstens respect moeten eisen.”
Door de knieën
“Mevrouw Lahbib heeft die visa uitgereikt, punt. Wat zit zij daar eigenlijk te doen? Heeft zij wel de kracht om die functie uit te oefenen? Blijkbaar niet, want ze is door de knieën gegaan.”
Goede vriendjes met Iran
“Ofwel stapt ze op ofwel stapt ze niet op. Als ze opstapt omdat ze een foute inschatting heeft gemaakt, dan volgt ze de consequentie van Pascal Smet. Ofwel stapt ze niet op, en wordt het dus binnen de regering niet als een fout beschouwd maar blijkbaar als het beleid van de regering. Dan kunnen we vaststellen dat regering-De Croo als beleid heeft om de rode loper uit te rollen voor de burgemeester van Teheran en goede vriendjes te zijn met Iran.”
