Concreet scherpt het voorstel de meldingsplicht aan, zodat duidelijk wordt welke medicijnen precies niet meer leverbaar zijn. “Vandaag controleert de overheid amper of die meldingsplicht wel wordt nagekomen”, zegt Van Camp. Om te vermijden dat bedrijven boetes ontlopen door tekorten niet langer te melden, moeten er verscherpte controles komen, met boetes bij niet-naleving. “Daarnaast moeten we bedrijven wettelijk ertoe verplichten om de concrete reden van elk tekort aan te geven. Vandaag is dat te vrijblijvend. In 14 procent van de gevallen wordt zelfs geen reden opgegeven”, stelt Van Camp vast. “Zo is het onmogelijk om de precieze oorzaak van een tekort te achterhalen en het onderscheid te maken tussen tekorten door overmacht of uit winstbejag.”

Hogere boetes bij tekort door winstbejag

“Voor een tekort uit overmacht, zoals een fabrieksbrand, kunnen we uiteraard begrip tonen”, vervolgt het Kamerlid. “Maar steeds vaker spelen er lucratieve motieven. En dáártegen moeten wij veel strenger optreden.” Zo kan het voor groothandelaars interessanter zijn om een medicijn naar een ander land te exporteren en daar te verkopen, waar het meer opbrengt dan in dit land. Fabrikanten kunnen de productie van lucratievere middelen bewust opdrijven, ten koste van minder lucratieve. Of een grotere verpakking niet of minder produceren, zodat apothekers zich verplicht zien om een kleinere - maar per eenheid duurdere - verpakking te verstrekken. “Dat kost de patiënt én de maatschappij handenvol geld en kan niet door de beugel”, oordeelt Van Camp. In haar voorstel worden de boetes daarvoor opgetrokken tot 100.000 euro. Ter vergelijking: Nederland kan vandaag al boetes tot 850.000 euro opleggen.

Apotheker beter ondersteunen

Voor geneesmiddelen die problemen blijven stellen, voorziet het voorstel in de mogelijkheid om onze markt prioritair te laten bedienen, zoals dat in Frankrijk al bestaat. Ook groothandelaars worden mee in het bad getrokken: hun huidige leveringsplichten moeten ook nauwer worden opgevolgd. “Ten slotte moeten we bekijken hoe we de apotheker beter kunnen ondersteunen om alternatieven aan te bieden, zodat de patiënt zo goed mogelijk verder wordt geholpen en de werklast voor de apotheek verlaagt. Daarbij moeten we onderzoeken hoe we de meerkosten kunnen verhalen op de verantwoordelijke en niet langer blind laten dragen door onze maatschappij”, besluit Van Camp.