“Het is niet onze ambitie veel zetels te halen, wel om het debat over onze confederale plannen ook in het zuiden van het land te voeren. Dat gebeurt veel te weinig, alhoewel ik veel reacties krijgen in mijn mailbox en mijn woke-boek ook in Wallonië goed heeft verkocht. Veel mensen zijn de PS kotsbeu en beseffen heel goed dat ze veel geld krijgen van Vlaanderen en er toch niet op vooruitgaan. In Wallonië wordt armoede en werkloosheid gefinancierd. Meer en meer mensen maken die link: als we onszelf zouden besturen en zelf verantwoordelijk zijn voor onze eigen rekeningen, dan klapt dat PS-systeem in elkaar, want dat leeft enkel met Vlaams geld.”

Over federale onderhandelingen

“Als je tot confederalisme wil komen zonder gekke toestanden, dan moet je een akkoord maken met de linkerzijde van Wallonië. Het is mijn heilige overtuiging dat we daar naartoe moeten. Als men denkt dat ik zomaar in een federale regering ga stappen alleen maar om de boel te stutten, dat ik de welvaart in Vlaanderen daarvoor ga opofferen, dan vergist men zich. Ik ga alleen naar federale onderhandelingen als het confederalisme op tafel ligt. Dat gaan lange onderhandelingen worden, dat besef ik. Dat kunnen we overbruggen met een klein technocratisch noodkabinet dat zich vooral richt op de sanering van het budget.”

De pot op met de Vlaamse kiezer

Dé vraag die zich volgens Bart De Wever dan ook stelt, is niet die over een mogelijke samenwerking met het Vlaams Belang – “de Walen willen daar zelfs niet mee in één ruimte gaan zitten, laat staan onderhandelen, dus die proteststem zal enkel leiden tot Vivaldi II” – maar vooral wat cd&v en Open Vld gaan doen. “Sammy Mahdi en Tom Ongena moeten maar eens duidelijkheid scheppen: gaan ze opnieuw met een nog kleinere Vlaamse minderheid in Vivaldi II stappen, zoals de Groenen al aangegeven hebben? Gaan ze opnieuw aan het handje lopen van een massief Franstalig links bestuur? Gaan ze werkelijk verder besturen met amper een derde van de Vlaamse stemmen? Gaat men opnieuw de twee grootste Vlaamse partijen aan de kant schuiven en tegen de Vlaamse kiezer zeggen: ‘De pot op’? Als men van mij duidelijkheid wil, dan eis ik ook daar duidelijkheid over.”