De beste bescherming tegen armoede
Wie werkt, moet daarvoor beloond worden en een hoger nettoloon krijgen. Het verschil tussen een uitkering en een laag loon moet voldoende groot zijn zodat inactieven gestimuleerd worden om aan het werk te gaan. Uitkeringen kunnen nooit sterker toenemen dan de stijging van de laagste lonen (uitgezonderd voor pensioenen en ziekte- en invaliditeitsuitkeringen). De mogelijkheid van een netto-index beschermt eveneens de koopkracht.
Wie werkloos wordt, moeten we vanaf de eerste dag activeren om zo snel als mogelijk terug aan de slag te kunnen gaan. Want een job is de beste sociale bescherming tegen armoede.
Een gezonde sociale zekerheid
Meer mensen aan het werk en hen langer aan het werk houden is ook goed voor de staatskas. Het betekent extra inkomsten voor de staat en minder uitgaven voor de sociale zekerheid zodat we onze welvaart en welzijn veilig kunnen stellen voor de komende generaties.
De Vlaamse arbeidsmarkt heeft dringend nood aan een eigen beleid. De uitdagingen en aanpak zijn er anders dan in Wallonië of Brussel. Een goed beleid in Vlaanderen met meer werkenden en minder werklozen heeft positieve gevolgen voor de federale sociale zekerheid. Het zou veel beter zijn mochten de kosten en baten op hetzelfde niveau liggen.