België is de optelsom van twee democratieën. Vlaanderen en Wallonië hebben elk een eigen mening over de sociale zekerheid, immigratie, belastingen, de loonkost, ... Die meningen groeiden de voorbije decennia steeds verder uiteen. Zo werd België het land van de stilstand en de blokkering. En stilstand is achteruitgang. Zeker in een wereld die razendsnel verandert.
Dit land heeft geen zoveelste staatshervorming nodig die Vlamingen in ruil voor een grote zak geld slechts stukjes en brokjes van bevoegdheden in handen geeft. Échte verandering is nodig, waarbij we de structuren hertekenen en sterke, nieuwe fundamenten neerzetten.
De N-VA kiest voor het confederalisme. Zo kunnen we onze eigen problemen aanpakken met onze eigen oplossingen en onze eigen centen. En kunnen we beslissen over hoe we samenwerken, opdat Vlaanderen én Wallonië daar beter van worden.
Een confederaal model biedt de kans om écht solidair te zijn. Solidair op een objectieve, transparante, efficiënte manier en op basis van respect voor elkaars autonomie en eigenheid.