De nieuwe klimaatwet voorziet onder meer in een koolstoftaks, en dat is voor Zuhal Demir een probleem. “Dat betekent dat de Vlaming, die het nu al moeilijk heeft om zijn energiefactuur te betalen, nog meer zal moeten betalen aan de pomp of om zijn huis te verwarmen. Natuurlijk moeten we de CO2-uitstoot verminderen, maar dat moet op een verstandige manier gebeuren, zoals we in Vlaanderen doen: een stelselmatige renovatieplicht, prikkels, premies,… De EU legt nu gewoon een taks op tafel en verplicht de mensen meer te gaan betalen.”
Geen draagvlak
“Een klimaatbeleid moet sociaal zijn”, zegt Zuhal Demir. “Als dat niet sociaal is, verlies je het draagvlak bij de mensen en verbreedt de kloof met de politiek. Zonder dat draagvlak kan je die doelstellingen niet halen.”
Stelselmatig genegeerd
Demir verwijst ook naar het feit dat de Vlaamse bezwaren niet gehoord worden op de Europese onderhandelingstafel. “Het verwijt dat Vlaanderen zich afzijdig houdt, is onjuist. We hebben heel wat bilaterale gesprekken aangeknoopt. En ook binnen de Belgische context hebben we, met een duidelijke Vlaamse meerderheid, onze bezwaren geuit. Maar die worden stelselmatig genegeerd door de federale regering met een Vlaamse minderheid. Het Belgische standpunt wordt ons gewoon door de strot geramd.”
Alleen Belgisch standpunt erkend
“In Europa wordt alleen het Belgische standpunt erkend. Wel, als de socialisten en groenen in de federale regering die koolstoftaks zo’n goed idee vinden, dan moeten zij het maar gaan uitleggen aan de burgers die het nu al moeilijk hebben om hun energiefactuur te betalen.”
‘Sociaal’ fonds kost Vlaanderen 400 miljoen euro
Een deel van de opbrengsten van die koolstoftaks gaan naar een sociaal klimaatfonds, dat lidstaten moet ondersteunen in hun energietransitie. Maar ook daar wringt het schoentje. “Vlaanderen moet netto meer centen in dat fonds steken dan dat het eruit haalt. Dat gaat over 400 miljoen euro. Dat is geld van de belastingbetaler, van dezelfde mensen die nu al torenhoge energiefacturen betalen.”
