8,3 procent bedroeg het inflatieniveau vorige maand. Een recordniveau sinds 1984. Het zijn nog steeds grotendeels de energieprijzen die voor deze evolutie zorgen. In het beste geval is dat een tijdelijk fenomeen, maar onderliggend zien we ook de kerninflatie (de inflatie zonder energieprijzen, red.) toenemen tot bijna 4 procent.
Leuk voor wie schulden heeft
Inflatie is leuk voor wie schulden heeft, maar rampzalig voor wie vooral spaart. In België is het zo dat vooral de federale overheid diep in de schulden zit. De hoge inflatie zorgt voor meer inkomsten, bijvoorbeeld omdat de prijzen stijgen en op hogere prijzen hetzelfde procentuele btw-tarief toegepast wordt.
Bovendien worden schulden van een land uitgedrukt in procent van het bbp (de totale geldwaarde van alle geproduceerde goederen en diensten, red.). Heeft land A 120 euro schuld op een bbp van 100 euro, dan is de schuldgraad van land A 120 procent bbp. Als dat bbp onder invloed van inflatie en de stijgende prijzen plots 108 wordt, zakt de schuldgraad automatisch naar 111 procent van het bbp zonder dat je enige maatregel hoeft te nemen.
Stiekeme belastingverhoging
Inflatie is daarentegen niet leuk voor de consument. Voor de winkelkar van 100 euro vorig jaar betaal je vandaag gemiddeld 108 euro. Dat maakt meteen duidelijk wie wint en wie verliest. Inflatie is eigenlijk een stiekeme belasting op de kap van de spaarder. De koopkracht wordt onderuit gehaald zonder democratische beslissing.
Dit beleid treft vooral Vlamingen. De meerderheid van het spaargeld is in Vlaamse handen, terwijl de Vlaamse zetels in de minderheid zijn bij de Vivaldicoalitie. Ze vormen zelfs geen meerderheid binnen de eigen taalgemeenschap.
Het gevolg: de regering-De Croo zorgt goed voor wie niet werkt, spaart of onderneemt. Zij krijgen sneller dan wie werkt hun indexering, ze zien hun uitkeringen stijgen en krijgen bijkomende premies, steun en een uitgebreid sociaal tarief voor energie. Wie werkt blijft berooid achter, want die krijgt naast de dure facturen en een uitgestelde indexering ook nog eens de rekening van dit beleid gepresenteerd.
Als toetje maakt de regering-De Croo werk van een zoveelste nieuwe belastingverhoging. Onder het mom van een rijkentaks zal straks opnieuw de middenklasse in het vizier komen als de inkomsten voor de overheid onvoldoende zijn. Net zoals de zogenaamde rijkentaks onder de regering-Di Rupo al snel een verhoging van de roerende voorheffing betekende voor iedereen. En dit alles terwijl wie niet aan de fiscus weet te ontsnappen, in dit land al de hoogste belastingen in Europa betaalt.
Middenklasse is de dupe
Een studie van de KU Leuven bevestigde dat de 20 procent laagste inkomens overgecompenseerd worden, en dat de groepen daarboven – de middenklasse – gemiddeld aan koopkracht inboeten.
De federale regeringsmaatregelen ondersteunen de koopkracht van de middenklasse dus niet, wel integendeel. De btw-verlaging is, samen met maatregelen van andere Europese regeringen, vooral goed voor de producent en niet voor de consument. Inzake olie en gas is dat voor een groot deel Rusland. Deze maatregelen dragen daardoor onrechtstreeks bij aan de financiering van Poetins invasie in Oekraïne. Een analyse die, onder anderen, prof. Gert Peersman eerder al bevestigde.
Een beter alternatief is te werken via een algemene verlaging van de personenbelasting, bijvoorbeeld van 500 euro per werkende burger. Wie een hoge energiefactuur heeft, kan dat bedrag gebruiken om die te verlichten. Wie geïnvesteerd heeft in een energiezuinige woning, wordt op die manier beloond en kan het geld voor andere zaken gebruiken. Het is met andere woorden ook een stimulans voor energiezuinige investeringen in bijvoorbeeld de eigen woning.
Gerichte steun voor bedrijven en arbeidsmarkthervormingen
Daarnaast moeten we vooral oog hebben voor de koopkracht op de lange termijn, en die hangt in grote mate af van onze bedrijven. Zij worden nu geconfronteerd met torenhoge energiefacturen en als gevolg daarvan ook een fors toegenomen loonfactuur. Grote bedrijven hebben soms nog voldoende winstmarge om dat te compenseren, maar voor heel wat exportgerichte kmo’s wordt dat snel bijzonder lastig. Gerichte steun voor die bedrijven is absoluut noodzakelijk, via een verlaging van de sociale lasten of via een verlaagde bedrijfsbelasting.
Op dit vlak blijft de regering-De Croo echter oorverdovend stil. De achterban van de linkse partijen werd snel en ruim bediend. Maar wie werkt, spaart en onderneemt wordt aan zijn lot overgelaten. Dankzij diezelfde regering-De Croo stevent België volgens het IMF ook af op het grootste begrotingstekort van de hele Eurozone en dus hoort elke nieuwe uitgave gefinancierd te worden.
De steun aan de middenklasse en de bedrijven kan gefinancierd worden door een aantal arbeidsmarkthervormingen. Meer flexibiliteit voor onze ondernemers, minder complexe regels, meer mensen voldoende lang laten werken en de langdurige werkloosheidssteun hervormen bieden mogelijkheden. Bovendien kunnen enkele maatregelen ook de kost om te ondernemen verlagen en vormen ze zo een bijkomend middel om de kosteninflatie onder controle te houden. Een win-win.
Tot slot zou men Europees kunnen overwegen om met alle Europese lidstaten een importheffing op gas en olie uit Rusland in te voeren. In plaats van mee de oorlog te financieren via onder meer ondoordachte btw-verlagingen, zou de factuur zo belanden bij Poetin zelf. Dat geld kan dan gebruikt worden om de bijkomende kosten voor burger en ondernemer hier te compenseren.
Sterk en weerbaar
Er zijn meer dan voldoende instrumenten voorhanden om deze periode van economisch woelwater effectief aan te pakken. Ons land kan hier op termijn zelfs economisch sterker en weerbaarder uitkomen. Maar dan wordt het wel tijd dat deze regering afscheid neemt van het huidige links-populistische beleid dat zich vooral richt op de grote groep inactieven, die in het zuiden van het land het voorwerp uitmaakt van een electorale strijd tussen communisten en socialisten. De Vlamingen hebben recht op beleid dat ook hun belangen dient.
