Wat wist minister Wilmès?

In de Kamercommissie Buitenlandse Zaken gaf minister Wilmès dinsdag antwoord op een reeks vragen over de Belgische evacuatieoperatie Operatie Red Kite en de visie van de regering over de toekomstige relaties met de Taliban. Naast heel wat cijfers over geëvacueerden en achterblijvers en de belofte voor openheid naar samenwerking zonder erkenning gaf de minister weinig ophefmakende details. Tot de vraag van Peter De Roover volgde over – in navolging van Nederland - wat de minister nu juist wist en vanaf wanneer de regering nu concreet in actie schoot.

Ontluisterend antwoord van de minister op vraag van Peter De Roover

Het antwoord dat volgde, was ontluisterend, zegt Peter De Roover. “Uit de reactie van de minister bleek dat vanaf juli de verantwoordelijke ambassade in Islamabad mensen is beginnen opbellen die ze kenden, met de suggestie het land te verlaten. Op 14 augustus, de dag voor val van Kaboel, had de ambassade maar weet van hooguit 34 mensen die bij hen ingeschreven waren en van 15 personen die aan Buitenlandse Zaken hadden gemeld dat ze naar Afghanistan reisden. Ze hadden die mensen opnieuw opgebeld, drie antwoordden, maar slechts één vroeg om hulp.“

Plan stort als een kaartenhuisje in elkaar

Daarmee was de kous blijkbaar af, stelt De Roover vast. “Pas daags nadien, als Kaboel valt, slaat de ambassadeur alarm naar Brussel dat het cijfer hoger ligt dan verwacht en waarschijnlijk nog zal oplopen. Het plan dat het geringe aantal Belgen in Afghanistan ze wel gebruik zou kunnen maken van de vliegtuigen van onze partners stort als een kaartenhuisje in elkaar. Het kabinet Wilmès neemt in der haast contact op met Defensie op informele manier, waarna ons leger op een paar uur tijd een plan voor luchtbrug in elkaar bokst.”

Regering bleek niet in staat juiste inschatting te maken

Kamerlid Peter De Roover trekt de enige mogelijke conclusie: “Ondanks het vertrek van de Amerikanen dat al maanden was aangekondigd, ondanks twee decennia van onze militaire aanwezigheid in het land, was de regering niet in staat zijn om een inschatting te maken die ook maar in de buurt kwam van het werkelijke aantal "Belgen" die zich in het land bevonden en moesten geëvacueerd worden: een cijfer dat van een tiental explodeerde naar mogelijk bijna tweeduizend rechthebbenden die gered moesten worden.”

Regelrechte blamage voor paars-groene regering

“Daar waar onze Noorderburen wel wisten, maar niet tijdig handelden, gaf onze minister vandaag doodleuk toe dat we tot de beelden ons bereikten volstrekt onwetend waren. Het gebrek aan reactie hierop geeft aan dat velen dat blijkbaar acceptabel vinden. Wij alvast niet, dit is een regelrechte blamage voor de regering, Buitenlandse Zaken en onze inlichtingendiensten. Dit land en zijn regering hadden elke voeling met de realiteit verloren in het dossier Afghanistan en de extensie van het reisgedrag van haar vluchtelingen en burgers met de dubbele nationaliteit. Dit mag paars-groen niet zomaar onder de mat vegen, hier moeten lessen uit getrokken worden”, besluit Peter De Roover.