© Anne Deknock
Officieel is het nog wachten tot vrijdag, maar eigenlijk mag Vlaams Parlementslid Koen Daniëls zich al voorzitter noemen van de onderzoekscommissie naar de veiligheid in de kinderopvang. Een thema dat hem na aan het hart ligt. Hij gaf zelf les aan leerlingen kinderopvang in het BSO. “Ik gaf mijn leerlingen altijd mee: jullie moeten zorg dragen voor het kostbaarste geschenk van een ander. Wat in het Sloeberhuisje gebeurde, bezorgt mij nog altijd koude rillingen.”
Dan is het toch pijnlijk dat er zo’n drama moet gebeuren voor de politiek in gang schiet?
Daniëls: “Dat klopt niet. Ga het maar na. Ik heb in 2020 al mijn eerste vragen gesteld hierover. Ik had gehoord over een opvang die zijn vergunning was kwijtgespeeld, maar die gewoon opnieuw was gestart. Onder een andere naam, maar met dezelfde mensen. Ik heb dat nooit meer losgelaten. Minister van Welzijn Wouter Beke (CD&V) kon de voorbije weken ook niet meer antwoorden op de vragen die hem gesteld werden. Ik krijg geen info van Kind & Gezin, zei hij. Dan is het aan het parlement om die antwoorden zelf te gaan zoeken.”
Wat moeten we verwachten van de onderzoekscommissie?
Daniëls: “We gaan de werking van Kind & Gezin onder de loep nemen. Die staan in voor vergunning, opvolging en handhaving. De Zorginspectie moet de inspectie voor haar rekening nemen. Hoe komt het dan dat het zo lang duurt voor er op een klacht wordt gereageerd. De administrateur-generaal van het Agentschap Opgroeien, Katrien Verhegge, zei dat de procedures gevolgd zijn in het Sloeberhuisje. Maar er is wel een kindje gestorven. Dan moeten we ons toch ernstige vragen stellen bij die procedures. En daar dient de onderzoekscommissie voor.
Nog zoiets. De inspectieverslagen kinderopvang kun je niet vrij online raadplegen zoals in het onderwijs, mijn andere expertisegebied. Je moet die opvragen via de Wet van Openbaarheid van Bestuur. Ik vraag al lang om die openbaar te maken. De minister maakt daar nu werk van. Zo’n inspectieverslag telt 30 pagina’s. Die beginnen over het huishoudelijk reglement, over contracten, over infrastructuur. Pas helemaal op het einde komt omgang met kinderen. Dat is het allerbelangrijkste. Waarom staat dat niet vooraan?”
Dit gaat over de allerkleinsten en de allerkwetsbaarsten. Daar speelt toch veel meer emotie dan louter procedures?
Daniëls: “Baby’s en peuters kunnen het niet zeggen als er iets verkeerd loopt. Daarom zijn die procedures zo belangrijk. Als een ouder een vergunning van Kind & Gezin tegen de muur ziet hangen, dan moet die honderd procent kunnen vertrouwen dat alles in orde is. De mensen van Kind & Gezin zijn onze ogen in de opvang.”
Minister Beke liet verstaan dat er 44 dossiers herbekeken worden. Als men weet waar het probleem zit, waarom wachten ze dan zo lang?
Daniëls: “Dat vraag ik mij ook af. Het gebeurt soms dat ouders, stagiairs, personeel of buren contact opnemen met Kind & Gezin om hun bezorgdheid uit te drukken. Maar hoe er met die info wordt omgegaan, moeten we onderzoeken. Blijkbaar zijn die signalen niet altijd geregistreerd als klacht. Het zijn nochtans net die signalen die Kind & Gezin moet opvangen om dit soort drama’s te vermijden.
En wat doen ze met die probleemgevallen, is nog zo’n vraag. Bij het Sloeberhuisje heeft de administratie een zogenaamde consiliërende benadering opgezet. Uit de info die we nu hebben, is dat gewoon een gesprek met die man gebleken. Ik wil weten op welke basis ze dat beslist hebben. Als Kind & Gezin toch beslist een crèche te sluiten, dan plakken ze er soms een periode van veertien dagen op voor de crèche moet dichtgaan. Dat is toch niet serieus. Als er echt een probleem is, dan moet die crèche onmiddellijk dicht.”
Er is een pijnlijke krapte aan plaatsen in de kinderopvang. Kind & Gezin liet zich gewoon daardoor leiden, toch?
Daniëls: “Dat weet ik niet. Dat is een vraag die aan bod kan komen tijdens de onderzoekscommissie.”
