© ID/ Dieter Telemans
Het rapport spreekt van een gebrek aan wettelijk kader voor het hergebruik van gegevens door derden, het gebrek aan globale strategie en een evaluatieplan, gebrek aan duidelijkheid over de openbaarheid van gegevens. Er zitten ook gaten in de gegevensbeschermingsregeling en er zijn onduidelijke procedures met betrekking tot het informatieveiligheidscomité.
Ontwikkelingsland
“Tijdens de coronaperiode was het bijzonder moeilijk om data te bekomen bij Sciensano. We moesten voor de ziekenhuisgegevens zelfs het Comité voor Openbaarheid van Bestuur inschakelen. Maar zelfs toen dat Comité aangaf dat ziekenhuisdata openbaar moesten worden gemaakt, bleef Sciensano weigeren. Het wordt nu duidelijk waarom. Ons land lijkt wel een ontwikkelingsland als het gaat om het beheren, delen en analyseren van gezondheidsdata.”
Duizelen
“Het gebrek aan structuren en procedures en het gebrek aan aandacht voor de openbaarheid van gegevens doen mij duizelen. Ik heb nog meer respect voor de medewerkers van Sciensano, want er moest blijkbaar ontzettend veel worden uitgevonden en geïmproviseerd tijdens de covidperiode. Het is dan ook ongelofelijk dat de regering niet veel forser inzet op een hedendaags datalandschap en op openbaarheid van bestuur. Men kon indertijd wél aan de gegevens om het beleid te verantwoorden, maar niemand mocht die gegevens blijkbaar controleren. Dat kan niet in een democratie. Ik ben dan ook bijzonder blij dat we tenminste het Rekenhof hebben om zulke zaken glashelder te maken. Het mag hier niet bij blijven, het gaat om onze volksgezondheid. De regering moet snel orde op zaken stellen.”
