De besparingsoperatie die premier De Croo aankondigt, is volgens De Wever ‘pure luchtgitaar’ (verwijzend naar de befaamde luchtgitaarsessie van Van Quickenborne). “De Zweedse coalitie eindigde met een tekort van 3,5 miljard euro. We zitten nu al met een gat van 30 miljard. Over welke besparing heeft De Croo het eigenlijk? Ik zie alleen de enorme uitgaven gestuurd door de PS, aan passieve kiezers, leefloners, langdurig werklozen enzovoort.”
Over Vivaldi II
“Aan Vlaamse kant wil niemand nog geassocieerd worden met Vivaldi. Zelfs de Groenen en de partij van de premier zelf drukten tijdens het VOKA-debat op het rode knopje als het ging over Vivaldi II. Aan Waalse kant zijn ze weliswaar enthousiaster, maar het zijn natuurlijk niet de belangen van de Vlamingen die gediend worden. Het is tijd dat die Vlaamse kiezer de Franstaligen voor het blok zet en zegt: gedaan met het status quo. Wij stemmen voor partijen die de verandering brengen en die ook niet achteruit zullen gaan.”
Over samenwerking met Vlaamse centrumpartijen
“Het blijft mijn overtuiging dat Vlaanderen een soort CSU (centrumrechtse partij in Beieren, Duitsland) nodig heeft. Centrumrechts moet zich verenigen tot een krachtig blok in het Noorden dat kan besturen, verantwoordelijkheid opneemt en een deal kan sluiten met het Zuiden. Een partij die zegt: het moet gedaan zijn, we gaan naar het confederalisme, we gaan politiek voeren voor de werkende mensen, we gaan op vlak van energie uit een ander vaatje tappen en we gaan zeker een andere migratiepolitiek voeren. Dat zijn de vier grote thema’s waar de Vlamingen ontevreden over zijn.”
Over het aanbod van Georges-Louis Bouchez
MR-voorzitter Bouchez wil na de verkiezingen liefst een regering vormen rond de as N-VA-MR, maar De Wever reageert koel op het voorstel. “Bouchez zwemt in Wallonië in een rode zee en tracht zich vast te klampen aan de Vlaamse boot. Begrijpelijk, maar ik heb een ander perspectief. Ik kijk naar Wallonië waar 70 à 80 procent van de mensen links stemt, zelfs communistisch. Daar moet je dus een deal mee sluiten om niét samen te werken. Dat is de enige structurele oplossing voor Vlaanderen, én voor Wallonië. De Walen willen naar links. Dat moeten ze kunnen, maar dan wel voor eigen rekening. We gaan het faillissement van Wallonië niet blijven financieren.”
Over onderhandelen met de PS
“Natuurlijk weigert de linkerkant in Wallonië elke hervorming. Zolang er nog een euro op een Vlaamse spaarrekening staat die via inflatie of belastingen kan worden afgeroomd, gaan ze neen zeggen en dat zo lang mogelijk proberen vol te houden. Ik weet echter pertinent zeker dat Magnette ook een andere analyse maakt en dat het moment van rien ne va plus eraan komt. Maar het is de Vlaamse kiezer die hen voor het blok moet zetten. Als ze een waterkans hebben op Vivaldi II en het verderzetten van de strooptocht, gaan ze dat uiteraard doen. We mogen hen dat niet toelaten.”
Over een kleine kernregering
“De regering-De Croo moet na de verkiezingen meteen weg en vervangen worden door een kleine ploeg, een zakelijk kabinet ondersteund door de meerderheden in beide deelstaten, met duidelijke doelstellingen rond onder meer het budget, en met de incentive om eindelijk tot een grondige hervorming te komen. Iedereen met gezond verstand weet dat we daardoor moeten. Het kan absoluut met een kleine beperkte regering. De huidige monsterregering met 20 excellenties kan geen enkele hervorming deftig doorvoeren en liet het budget ontsporen.”
Over de vorming van een ‘gewone’ regering
“Ik heb geen zin om weer eens een paar honderd dagen in een kasteel te gaan zitten. Ik heb dat al eens gedaan en geleerd dat zij die niets veranderd willen zien, gewoon op de klok zitten te kijken tot je van verveling van je stoel valt en de financiële markten je dwingen een regering te maken. En dan is het altijd hetzelfde: de kleine verliezende Vlaamse partijen die zeggen: we moeten onze verantwoordelijkheid nemen. Men legt dan de kroon van de Wetstraat 16 op tafel voor de dwaas die die op het hoofd wil zetten en we zijn terug vertrokken voor een Vlaamse minderheid. Deze eeuw zijn wij het grootste deel van de tijd zonder Vlaamse meerderheid bestuurd. Het landsdeel dat de facturen betaalt, wordt systematisch aan de kant gezet. Voor mij is dat gedaan. Ik ga dat niet meer doen.”
Over de budgetten van de Vlaamse kinderopvang en de Lijn
“De Vlaamse begroting is gezond. Als je dus structureel meer uitgaven vraagt – en ik kan dat voor de kinderopvang goed begrijpen – dan moet je elders ook structureel minder geld gaan uitgeven. De rekeningen moeten op orde blijven. Ik sta open voor extra inspanningen voor de kinderopvang. Maar er is al 115 miljoen euro bijgekomen. Alleen stellen we vast dat er 2.000 plaatsen zijn verdwenen. Wordt dat geld dus goed uitgegeven? Is het acht keer meer subsidiëren van de groepsopvang ten opzichte van de gezinsopvang wel de juiste keuze? We zijn die laatste massaal uit de markt aan het drijven en we verliezen opvangplaatsen. Dus meer geld: akkoord, maar de manier waarop we dat uitgeven, daar zal toch een hartig woordje over moeten gesproken worden.”
Dezelfde logica geldt volgens De Wever voor de financiële eisen voor De Lijn. “Als je meer voor iets wil uitgeven, zal er minder zijn voor iets anders. Je kan de Vlaamse begroting niet gezond houden door alleen maar terugkerende uitgaven op te stapelen. Je moet bij elke plus een min zetten. Dat is volgens ons mogelijk, voor alle duidelijkheid. Wij denken dat er ruimte is om besparingen te doen om zo extra uitgaven te doen. Dat heet verantwoordelijk bestuur.”
