"Ons doel is om de N-VA bekend te maken als werkgever"

Wie al eens op een jobbeurs van een Vlaamse universiteit was, zag daar tussen de ronkende namen van grote bedrijven het standje van de grootste politieke partij van het land. Aan dat standje stond de personeelsverantwoordelijke van de N-VA: Marleen Van der Borgt.

"Op een jobbeurs krijgen we alleen maar positieve reacties." Om studenten warm te maken voor een job in de politiek, tekent Marleen al enkele jaren present op de jobbeurs van de KU Leuven. "Sommigen lopen  met een grote boog rond onze stand. Maar veel anderen komen toch langs. Ze willen weten wat ze met hun diploma bij de N-VA kunnen doen. Ze weten niet hoe een politieke partij werkt."

Dat is wat Marleen zelf het meeste aanspreekt: dat ieder op zijn of haar manier het programma van de N-VA helpt waar te maken. "Ik heb niet het talent om zoals de politici in de tv-studio te gaan zitten. Daar ligt mijn kracht niet. Maar met de job die ik doe kan ik er wel mee voor zorgen dat de N-VA haar politici op het voorplan kan zetten. Zodanig dat er stemmen gehaald worden om het partijprogramma stap na stap waar te maken."

Zelf was Marleen niet meteen geroepen voor een job in de politiek. "Ik volgde het wel, maar politiek was niet mijn eerste interesse. Tot ik in 2009 het verhaal van de N-VA hoorde. Zo logisch, zo rationeel. Als je ziet dat iets niet werkt, los het op. Hoe? Ofwel ga je uit elkaar, ofwel zoek je een manier die wel werkt: confederalisme. Dat heeft me over de streep getrokken."

Marleen begon in 2009 als medewerker online communicatie. In 2014 verhuisde ze naar de personeelsdienst, als stafmedewerker HR voor Viviane Steppe, die toen personeelsverantwoordelijke was. In 2017 ging Viviane op pensioen en nam Marleen haar plek in.

Wie politieke partijen zegt, zegt verkiezingen. Die hebben altijd hun impact, niet het minst op de personeelsbezetting op de Barricade. "Verkiezingen zijn als een tsunami: je ziet dat op je afkomen, maar je weet niet wat het effect zal zijn tot hij er effectief is. Pas als de kabinetten gevormd zijn, weet je waar je aan toe bent."

Wel zeker is dat kabinetten graag hun lijntjes uitwerpen in het partijsecretariaat en de fracties. "Je weet dat je als partijsecretariaat een kweekvijver bent. Wij leiden mensen op. Zij krijgen op het partijsecretariaat de kans om te werken aan hun technische competenties, hun inhoudelijke én hun politieke kennis. Als die mensen naar een kabinet gaan, is dat win-win: de minister krijgt een sterke medewerker en wij zijn zeker dat we onze goede mensen binnen de brede partijwerking houden."

Moet het partijsecretariaat dan om de vijf jaar van nul herbeginnen? "Mja, dat is het spanningsveld tussen enerzijds de ambities van de mensen, die we zeker niet in de weg willen staan, en de noden van het partijsecretariaat. Want daar zijn ook sterke mensen nodig. Dus ja, verkiezingen zijn altijd een pittige periode."

Nog pittiger werd het in 2019, toen de N-VA zetels verloor. "Toen hebben we mensen moeten laten gaan. Dat is niet tof. Maar in die omstandigheden heb je geen keuze. Was de uitslag anders geweest, dan zaten die mensen hier nog."

Bij sollicitaties kijkt Marleen naar een combinatie van kennis, achtergrond, motivatie. Maar zeker ook engagement. "Op papier mag het de allerslimste econoom zijn, maar als zijn engagement niet bij de N-VA ligt, is zijn plaats hier niet. Ik kan me niet voorstellen dat je voor de partij komt werken als je er niet achter staat. Dan hou je het hier niet vol, het is hier geen doorsnee nine-to-five-job. Het idealisme moet er zijn."