N-VA kiest voluit voor Verandering voor Vooruitgang

De eindstemming op het driedaagse N-VA-congres Verandering voor Vooruitgang was een indrukwekkende apotheose. Meer dan 4 000 N-VA-leden bevestigden de N-VA als een brede volkspartij. Een volkspartij die het opneemt voor wie werkt, spaart en onderneemt. En die bouwt aan een (h)echte gemeenschap.

Het partijcongres aanvaardde tijdens de eindstemming het principe van het Confederalisme Willen we iets structureel veranderen, dan moeten we de structuren veranderen. Confederalisme is de structurele verandering die dit land nodig heeft. Confederalisme heeft als uitgangspunt dat Vlaanderen en Wallonië eigenaar zijn van alle bevoegdheden. Ze oefenen die zelf uit maar kunnen ook samen beslissen om sommige bevoegdheden samen te beheren op het confederale niveau, in hun beider belang. Zo wordt de logica volledig omgedraaid. In plaats van bevoegdheden over te dragen van het federale niveau naar Vlaanderen en Wallonië, kunnen bevoegdheden worden overgedragen naar het confederale niveau. Gedwongen samenwerking wordt vervangen door vrijwillige samenwerking. Moeten wordt willen. Afbreken van bovenaf wordt opbouwen van onderuit. Confederalisme is dus samen beslissen wat we samen willen doen.Hoe de N-VA het confederalisme concreet vorm wil geven, leest u in de definitieve tekst van het VVV-congres. confederalisme : twee autonome deelstaten - Vlaanderen en Wallonië - en een tweetalige hoofdstad Brussel. “Wij willen
de Vlamingen het beleid geven waarvoor ze al zo lang stemmen, maar dat ze nooit krijgen”, zei congresvoorzitter Ben Weyts in zijn slottoespraak.

“Wij kiezen voor confederalisme om onze eigen problemen te kunnen aanpakken met onze eigen centen. Dát is confederalisme.”

Voor partijvoorzitter Bart De Wever is het confederalisme hét instrument om verder te kunnen bouwen aan het Vlaanderen waarvan wij dromen.

“Vandaag hebben wij toekomst geschreven”, aldus Bart De Wever. “Want niets kan een idee stoppen waarvan de tijd is gekomen. De kracht van verandering, de wil tot vooruitgang, zal altijd zegevieren.”

Eén groot feest

Het congres was de absolute finale van een grootscheepse oefening in ledendemocratie. In ‘doe-mee-cratie’. In de aanloop van het congres konden alle leden amendementen indienen op de congresteksten die ze in de bus kregen.

“Uiteindelijk noteerden we niet minder dan 2 495 amendementen op de 435 resoluties”, weet Ben Weyts. Daarna volgden de debatten. In drie commissies (‘Verantwoordelijkheid belonen’, ‘Gemeenschap vormen’ en ‘Onze toekomst kiezen’) konden de leden de hele zaterdag debatteren en hun amendementen verdedigen. Dat leidde tot bijna 500 stemmingen. Het werk ging zondag verder. Tijdens de finale eindstemming keurden meer dan 4 000 enthousias te aanwezigen de congresteksten goed. En zo werd het congres één groot feest.