1) De N-VA heeft altijd aangegeven met een open geest het debat aan te willen gaan over verplichte vaccinatie, waarbij àlle wetenschappelijke argumenten en onzekerheden transparant aan bod dienen te komen. Zo zijn er heel wat legitieme vragen die dienen te worden uitgeklaard: welk(e) vaccin(s) worden dan verplicht? Hoeveel dosissen over welke tijdspanne? Hoe moet die plicht dan worden gehandhaafd? Etc. In dit land is vandaag slechts één vaccin verplicht: het poliovaccin. De lat ligt historisch dus zeer hoog alvorens een vaccinplicht wettelijk verankerd wordt. Dat zo’n debat bijzonder grondig gevoerd dient te worden en niet op basis van holle slogans, spreekt voor zich.
We zien de voorbije dagen dat het optimisme over het verloop van de pandemie toeneemt bij de experten. De doorstroom van de omikron-besmettingscijfers richting de ziekenhuizen en zeker de intensieve zorg is veel beperkter dan werd gevreesd. De hoop wordt nu zelfs openlijk uitgesproken dat we van een pandemische naar een endemische situatie evolueren. Als die hoop terecht blijkt, zal de aanpak van het coronavirus op termijn gaan lijken op de aanpak van de griep. Namelijk met een focus op het vaccineren van vooral kwetsbaren voor het winterseizoen. In die context lijkt de evidentie voorlopig dus niet in de richting te gaan van een verplichte vaccinatie.
Dat gezegd zijnde, moeten we absoluut wel vaccinatie durven blijven verdedigen. In de eerste plaats ter bescherming van het individu zelf. De wetenschap heeft met de vaccins onmiskenbaar een mirakel gerealiseerd inzake ziekteverloop en mortaliteit. Alle betrouwbare cijfers tonen dat aan. Het stemt dan ook tot tevredenheid dat de bereidheid om zich te laten vaccineren in Vlaanderen bijzonder groot blijft. Met uitzondering van Brussel helaas.
2) De N-VA heeft altijd gewezen op het gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing van het CST als instrument om de viruscirculatie te milderen. Experten geven ons op dat punt ook gelijk en spreken zelfs van een “vals gevoel van veiligheid” als gevolg van het CST.
Het enige potentieel valide argument voor het CST is dat het mensen aanzet om zich te laten vaccineren. We beseffen dat een afschaffing daarom niet evident is te midden van een besmettingsgolf en een derde prikcampagne. We hopen dat na de omikrongolf de geesten wél rijp zullen zijn om het CST af te voeren. Zeker in regio's met een hoge vaccinatiegraad is het nut immers bijzonder gering. Een dergelijke ingrijpende maatregel kan niet worden aangehouden zonder de nodige evidentie.
Internationaal lijkt het CST allicht wel nog een tijd een realiteit te blijven. We gaan het dus wel moeten blijven aanbieden zodat Vlamingen probleemloos kunnen reizen.
3) Als er geen sprake meer is van een acute crisissituatie, is het logisch dat de activering van de pandemiewet niet verlengd wordt en dat de parlementaire democratie terug op een gezonde manier haar werk kan doen. Wij zijn er als N-VA hoe dan ook nooit voorstander van geweest dat de volksvertegenwoordiging maandenlang buitenspel is gezet betreffende de bestrijding van de pandemie.
Ik hoop hiermee de nodige duidelijkheid te hebben verschaft. Hou het veilig de komende dagen en weken. We moeten altijd met twee woorden spreken in deze crisis, maar met wat geluk keren we weldra terug naar het vrije en normale leven dat ons zo dierbaar was.
