Naast de samenstelling van de regering gaat ook de inhoud van het regeerakkoord lijnrecht in tegen de Vlaamse kiesuitslag van mei 2019. Het akkoord dat voorligt, lijkt zeer goed op de nota-Magnette die eind vorig jaar voorlag. We begrijpen niet goed waarom sommige liberalen toen die nota afschoten en nu deze regering – met haast identieke inhoudelijke krachtlijnen – zélf gaan leiden.

Een waaier aan nieuwe belastingen

Zo voorziet het paars-groene regeerakkoord alvast in een eerste waaier aan nieuwe belastingen met  onder meer een digitax, een minimumbelasting voor ondernemingen en een vermogensbelasting. Bovendien ligt via de gehanteerde verdeelsleutel om de begrotingsdoelstellingen te halen ook nog eens 3,2 tot 6,4 miljard euro aan belastingverhogingen in het verschiet.

Breuk met Zweeds beleid

Het is eveneens ongunstig voor onze economie dat er op enkele vitale punten een definitieve breuk komt met het Zweedse sociaal-economische beleid, dat aan de basis lag van meer dan 200.000 extra private jobs, en dat er geen extra inspanningen worden gedaan om de belastingdruk verder te verlagen. In het paars-gele akkoord dat deze zomer werd onderhandeld tussen de N-VA en de PS was wél sprake van zowel een bescherming van de Zweedse erfenis als van een significante directe lastenverlaging.

Onrealistisch klimaat- en energiebeleid

Voort is het geplande klimaat- en energiebeleid bijzonder zorgwekkend. Dat luik lijkt wel klakkeloos gekopieerd uit de onrealistische programma’s van Groen en Ecolo. Zo dreigt er, onder meer door de irrationele ambitie om zo snel mogelijk af te stappen van kernenergie, een miljardenfactuur op ons af te komen die ironisch genoeg zal leiden tot méér CO2 in onze lucht.

Illegale migratie beloond

Ook de voorgestelde versoepelingen op het vlak van migratie betekenen een ommekeer van de richting die onder Zweeds was ingeslagen. Illegale migratie zal met de vooropgestelde beleidsmaatregelen worden gefaciliteerd en zelfs beloond. Wij vermoeden dat kiezers van enkele partijen die deelnemen aan deze regering meer te vinden zijn voor de verstrengingen en structurele oplossingen tégen illegale migratie die in de paars-gele zomernota waren opgenomen.

Institutionele praatbarak die herfederalisering niet uitsluit

Tot slot bestaat ook het institutionele luik uit niet meer dan wat holle frasen. In plaats van de confederale omslag voor te bereiden en al deels in beleid om te zetten – zoals in het akkoord tussen N-VA en PS – worden noodzakelijke institutionele hervormingen geparkeerd in een soort praatbarak op de lange termijn, die bovendien herfederaliseren niet uitsluit. Het is voor de N-VA onaanvaardbaar dat men overweegt om meer beleid terug te halen naar net het niveau dat de voorbije jaren zo vaak geblokkeerd was.

Het beeld van een links uitstelkabinet blijft over. Als N-VA vinden wij het onbegrijpelijk dat bepaalde partijen een veel beter en stabieler akkoord voor Vlaanderen en dit land deze zomer hebben gedwarsboomd en dat zij zich nu – tegen de belangen van hun eigen kiezers in – engageren voor dit weinig begeesterende, en op enkele vlakken zelfs schadelijke, verhaal. Als N-VA zullen wij er de komende legislatuur alles aan doen om vanuit onze politieke positie de Vlamingen maximaal te behoeden voor de nefaste plannen van deze regering. Ook zullen wij proactief eigen voorstellen blijven aanreiken om de linkse en anti-Vlaamse koers die dit regeerakkoord aangeeft, zoveel als mogelijk bij te sturen.

Onderwerpen