Taboe

“Wellicht zijn de officiële cijfergegevens nog een onderschatting van de reële problematiek, omdat de drempel om mishandeling te melden of hulp te zoeken erg hoog ligt. Schaamte speelt daarbij waarschijnlijk een belangrijke rol. Slechts in 2 procent van de gevallen doet het slachtoffer zelf een aangifte. Als we één ding vaststellen is dat rond ouderenmis(be)handeling in Vlaanderen nog steeds een taboesfeer hangt,” gaat Persyn verder.

Knipperlicht

Daarom moeten professionele zorgverleners in de thuiszorg en de eerste lijn over de nodige kennis en kunde beschikken om te kunnen optreden als ‘knipperlicht’ en als eerste aanspreekpunt voor ouderen of verontruste personen. Peter Persyn: “We moeten inzetten op preventie en sensibilisering. Daarnaast dienen onze ouderen op een laagdrempelige manier geïnformeerd te worden over de risico’s en over de mogelijkheden om dit te melden. Tenslotte zou de overheid ook meer gegevens moeten verzamelen over de profielen en de (contextuele) factoren die de ‘daders’ hiertoe drijven. Enkel op die manier kunnen we ouderenmis(be)handeling vroegtijdig herkennen waardoor er sneller kan worden ingegrepen, of beter nog voorkomen.”