© iStock
Geen maximumfactuur
Sommigen pleiten voor een maximumfactuur in het secundair onderwijs, naar analogie met het basisonderwijs. Vlaams Parlementslid Daniëls gelooft daar niet in, onder meer omdat de diversiteit aan richtingen en studiematerialen en gereedschap dat quasi onmogelijk maakt. “Een school in Antwerpen kan te voet naar het MAS, terwijl een school uit het Waasland een bus moet inleggen. Studierichtingen verschillen ook inzake kosten. Eén maximumfactuur vastgelegd in Brussel die geldt voor alle studierichtingen in alle jaren in alle scholen van Brugge tot Hasselt is dus niet wenselijk. We vragen scholen om zelf actief aan kostenbeheersing te doen, aan het begin van het jaar een kostenraming mee te geven en in dialoog te treden met ouders met betalingsmoeilijkheden”, legt Koen Daniëls uit.
Variabele studietoelage
Hij herhaalt zijn voorstel dat hij al sinds 2016 bepleit: maak de studietoelage variabel. “De huidige studietoelage is dezelfde voor alle studierichtingen. Of je Latijn-Wiskunde of slagerij of personenzorg volgt, een richting met stage of zonder stage: de studietoelage blijft hetzelfde. Dat is niet logisch. Ik pleit reeds lang voor een studietoelage die varieert per studierichting. Zo werken we op maat en is de kostprijs van een richting geen drempel meer wanneer leerlingen een keuze maken. Dat is de meest efficiënte manier om ook op basis van de reële kost van een studierichting ouders en leerlingen die er nood aan hebben duwtje in de rug te geven. De kosten in een technische richting zijn immers anders dan in een algemene richting. Dat de minister van Onderwijs mijn voorstel nu steunt kan ik alleen maar toejuichen", besluit Koen Daniëls.
