Aan nieuwkomers in Brussel wordt enkel gevraagd om “op regelmatige wijze aanwezig” te zijn in de taallessen en de lessen burgerschap. Nergens wordt gecontroleerd of zij die aangeboden kennis effectief verwerven. Nochtans is dat essentieel om hen vlot hun plaats te helpen vinden in onze samenleving. De maximale sanctie is 2500 euro: inburgeraars die het zich kunnen veroorloven, kunnen de inburgeringsplicht bijgevolg afkopen.

Brusselse schizofrenie

Brussel kan enkel gebruikmaken van de Vlaamse inburgeringstrajecten in Brussel als het een samenwerkingsakkoord sluit met Vlaanderen. Maar in plaats van eerst overleg te plegen, besloten de bevoegde Brusselse ministers om zelf alvast de regels vast te leggen en daarna Vlaanderen voor voldongen feiten te plaatsen. “Je kan je de vraag stellen of de Brusselse regering die samenwerking met Vlaanderen wel wil?”, merkt Dhaene op. “Nochtans hebben de Vlaamse inburgeringstrajecten die het Brussels onthaalbureau voor inburgering al meer dan tien jaar aanbiedt in Brussel, een enorme meerwaarde voor de Brusselse nieuwkomers en de Brusselse samenleving. Vlaanderen voorziet trouwens 5.400 van de in totaal 9.400 Brusselse trajecten.”

Ten slotte zijn er nog veel vragen over de effectieve inwerkingtreding van de inburgeringsplicht. Daarvoor zouden er eerst voldoende inburgeringstrajecten moeten zijn voor het verwachte aantal nieuwkomers, luidt het binnen de Brusselse regering. Maar de COCOF, waarin nochtans dezelfde Franstalige ministers zetelen, voorziet geen budget voor bijkomende inburgeringstrajecten. “Een typisch Brusselse schizofrene situatie”, besluit Dhaene.