Waarover gaat het?

Een man wordt veroordeeld tot vijftien jaar cel voor de moord op zijn vriendin. Eerst zit hij in voorhechtenis, maar tijdens zijn proces mag hij naar huis met een enkelband. Gedurende het ganse proces houdt de man zich aan de voorwaarden en komt de man steeds opdagen. Na zijn veroordeling werd hij opnieuw naar huis gestuurd in afwachting van zijn oproepingsbrief van de gevangenis. Maar dan loopt het mis: de man knipt zijn enkelband door en verdwijnt.

Wat zegt de wet?

Na de veroordeling vroeg de openbaar aanklager de onmiddellijke houding van de man. Maar de rechter kon daar niet op ingaan. Rechters mogen zich van de wet enkel baseren op het vluchtgevaar. Houdt een veroordeelde zich tijdens het proces aan de voorwaarden en daagt hij altijd mooi op, dan komt hij niet in aanmerking voor onmiddellijk aanhouding.

Wat stelt Sophie De Wit voor?

Sophie De Wit wil de rechters meer armslag geven om een veroordeelde op te sluiten. “Stel dat iemand al herhaaldelijk feiten heeft gepleegd, maar zich elke keer braafjes aanbiedt voor een rechtbank, dan kan de rechter niet zeggen dat er vluchtgevaar is”, zegt Sophie De Wit. Daarom wil ze de rechters toestaan om niet alleen naar vluchtgevaar te kijken, maar ook naar recidivegevaar: het risico dat een dader opnieuw toeslaat. “Zo geven we de rechters een ruimer speelveld om tot onmiddellijke aanhouding te kunnen overgaan”, zegt De Wit.

Sophie De Wit gaat nu bij de andere partijen op zoek naar een meerderheid.

Beluister Sophie De Wit over haar wetsvoorstel in De Ochtend.