© iStock
Dat de Gentse zwembaden werden vervolgd verbaast me niet. Ook in Antwerpen is een zaak tegen de stad aangespannen op initiatief van twee moslimactivistes. Alvast één van de dames is niet aan haar proefstuk toe en pleitte eerder al voor de ‘vrije keuze’ om een boerka te dragen. Ze worden geruggesteund door voormalig Groen-parlementslid, Eva Brems.
Mevrouw Brems verklaart vandaag in de krant: “Het ergste wat nu zou kunnen gebeuren, is dat gemeenten de rechtspraak naast zich neerleggen en dat de dagelijkse discriminatie tegen meisjes die zich religieus kleden zich blijft uitbreiden als een olievlek.” Onzin.
Het ergste wat ons kan overkomen is dat een symbool van onderdrukking standaard wordt in onze zwembaden. Dit gaat niet om een kledingstuk. Het gaat ook niet over hygiënische voorschriften. Dit debat gaat zelfs niet over zwemmen. Het gaat om mensen die lak hebben aan gelijkheid en discriminatie van de vrouw zo vanzelfsprekend vinden, dat ze iedere vorm van emancipatie een bedreiging vinden van hun vrijheid.
De toegeving aan deze activistes, kan ervoor zorgen dat de boerkini via groepsdruk, straks de norm wordt voor 'goede' moslima’s. Een fenomeen dat we eerder zagen bij het dragen van een hoofddoek op scholen en op straat. Wie het niet deed, werd net zo lang geviseerd tot ze zich schikten naar de norm. Scholen voerden toen meer dan terecht een hoofddoekenverbod in, binnen de schoolmuren. Het veelgebruikte argument dat fundamentele moslima’s niet gaan zwemmen, is er geen. Hier was geen vraag naar in onze zwembaden, tot ze werd gecreëerd door activistes met als enige doel de apartheid te doen toenemen en de ongelijkheid tussen man en vrouw te benadrukken.
Laat me heel duidelijk zijn: ik wil straks geen segregatie in de zwembaden van onze stad. Ik wil geen 'boerkini'-zwembaden en geen'witte' zwembaden. En ik wil vooral vermijden dat meisjes van jongsaf aan via de boerkini verantwoordelijk worden gesteld voor het gedrag van mannen. Dat is immers de doctrine die schuilgaat achter ‘lichaamsbedekkende’ kledij en die we al te makkelijk vergeten.
Gaat de stad Antwerpen zich nu neerleggen bij de vonnissen in Gent en Merelbeke? Absoluut niet. We gaan op onze beurt het gevecht aan voor de rechtbank en dringen desnoods aan op bijkomend wetgevend werk. En dat doen we niet op basis van ‘hygiëne’ of ‘veiligheid’. Want in één zaak wil ik de moslimactivistes volgen: dat zijn niet de redenen waarom we de boerkini moeten bestrijden. Wel omdat we dit vanuit onze maatschappelijke normen en waarden, niet willen.
