Minister van Binnenlandse Zaken Verlinden wil meer macht geven aan de burgemeester en werk maken van een betere Bestuurlijke Handhaving, maar De Wever blijft sceptisch. “Als ik de tegenargumenten van Bouchez lees, dan vrees ik het ergste. Die getuigen van een totaal gebrek aan ervaring met het besturen van een grote stad en de realiteit van georganiseerde misdaad.” De Wever verwijst naar enkele recente voorbeelden, waarbij het gebrek aan een degelijk wettelijk kader hem keer op keer belette om malafide handelszaken permanent te sluiten.

Noodkreet valt op koude steen

De beloftes van enkele federale ministers, voor onder meer extra douaniers, meer budget en een betere screening van containers zijn volgens Bart De Wever weliswaar uitingen van ‘goede wil’, maar volgens hem staan al die verklaringen op gespannen voet met de waarheid. “Veel van die zaken zijn in het verleden ook al beloofd en aangekondigd.” Hij verwijst naar de aanbevelingen van professor Colman van het Stroomplan en vraagt zich af waarom die nog steeds niet zijn uitgevoerd. Ook de noodkreet van de grote baas van de politie Mark De Mesmaeker over het failliet van de gerechtelijke politie valt nog steeds op een koude steen. “Uit de federale regering kwam geen enkele reactie. En dan krijg ik te horen dat de strijd tegen drugs mislukt is. Ik zou zeggen: laat hem ons eerst beginnen voeren!”

Schuldig verzuim

De Wever wil die strijd niet opgeven, maar wordt naar eigen zeggen defaitistisch van de maatschappelijke onverschilligheid rond drugscriminaliteit en drugsgebruik. Volgens hem heeft de maatschappelijke elite de boeken gesloten, vaak omdat ze zelf aan de drugs zitten en er zelfs mee koketteren. Een normalisering van drugs die volgens hem puur schuldig verzuim is. Men pleit zelfs voor legalisering. Immoreel, volgens Bart De Wever, al vindt hij dat hij meer en meer alleen komt te staan met dat standpunt. “Ik geloof dat we de strijd tegen de drugs moeten blijven voeren, zelfs als we die nooit zullen winnen. Trouwens, als men dan toch wil legaliseren, dan moet het overal gebeuren, over heel Europa. Dan kan je zeggen: Beste Europeaan, vanaf nu mag u zich vergiftigen. Een conservatieve politicus zal daar onmiddellijk aan toevoegen: maar wel op eigen kosten. Geen toegang meer tot ziekteverzekering, geen drugspreventie meer.”