begrotingstabel

Veel vragen, weinig antwoorden

Mijn kritiek op de regering-De Croo? Deze regering rekent zich rijk.

Bekijk het budgettaire kader van de paarsgroene regering: één velletje papier van amper 37 regeltjes. Slordig haastwerk.

Tijdens het debat kwam er helemaal geen opheldering over deze cijfers, ook al vroegen we er herhaaldelijk naar:

  • Hoeveel geld is er nu voorzien voor het pensioen naar 1.500 euro? Is dat netto of bruto? Geen antwoord.
  • Hoeveel geld is er voorzien voor Defensie de komende jaren? Geen antwoord.
  • Zal er dan toch een vermogensbelasting komen, ook al beloofde Open VLD van niet? Verschillende tegengestelde antwoorden. Wat moet die dan opbrengen? Geen antwoord.

Cumulatief?

Ik kwam ook tussen over regel 29, het actieplan ‘strijd tegen fiscale en sociale fraude’. Als je deze jaarbedragen optelt, kom je aan 2,3 miljard euro op de legislatuur. Dat actieplan moet dus 2,3 miljard opbrengen. Totaal onrealistisch en onhaalbaar. De regering rekent zich hier rijk. Gebeten reactie van de premier: ‘Kleutertuin! Ge kunt niet tellen, Francken!’

Wat hij volgens mij bedoelde, is dat je de cijfers cumulatief moet optellen. Dit betekent dat er eigenlijk maar één (1) miljard extra moet opgehaald worden op vier jaar tijd. De bedragen zijn cumulatief.

Wat ik me dan afvraag is waarom er dan bijvoorbeeld op de lijnen erboven niet cumulatief wordt gewerkt? Crossborder boete-inkomsten gaan nu 100-100-100-100, maar zouden in het cumulatieve geval 100-200-300-400 moeten zijn, hetzelfde geldt voor regularisaties. Ik ging er dus van uit dat dit ook voor lijn 29 zo was. Was dat haastwerk dan mijn fout?

Daarnaast blijf ik erbij dat zulke inkomsten niet structureel zijn. Het is niet omdat je in bijvoorbeeld 2021 een grote fiscale fraudeur pakt die een heel zware boete moet betalen, dat je dat in 2022 opnieuw kan. Als je dat wel doet, reken je jezelf rijk. Ik verwijs ook graag naar de kop in de zakenkrant De Tijd die zelfs 1 miljard euro extra inkomsten bestempelt als ‘wishful thinking’. Iedereen in de Wetstraat weet trouwens dat de begrotingslijnen over ‘opbrengst in de strijd tegen fiscale en sociale fraude’ vaak gebruikt worden als sluitpost om de begrotingsdoelstellingen te halen. Het zijn vaak nuttige spooklijnen voor oververmoeide begrotingsonderhandelaars.

Kortom, zijn eigen tabel is totaal onduidelijk, inconsistent en klopt niet. Het doet me denken aan de paarsgroene jaren onder Guy Verhofstadt.

Geen sociale fraude

Mag ik er ook op wijzen dat de regering vergeten is om de bevoegdheid ‘strijd tegen sociale fraude’ aan een minister toe te wijzen. Voordien was minister Philippe De Backer bevoegd, maar nu dus niemand meer.

Deze strijd is dus blijkbaar totaal geen prioriteit, want er is zelfs niemand voor verantwoordelijk. Wie gelooft dan dat dat zo veel geld gaat opbrengen?

Ik weet dat dit langer stuk duiding veel minder impact zal hebben dan die publieke sneer aan mijn adres op alle nationale televisiezenders, maar ik sta recht in mijn schoenen en de premier niet. De waarheid heeft haar rechten.