“Dat de voorzitter van het Catalaanse parlement voor de rechtbank moet verschijnen omdat dat parlement een legitiem democratisch debat heeft gevoerd, is ongehoord”, vindt Luykx. “Stel je voor dat de voorzitter van het Vlaams Parlement, Jan Peumans, door het Belgische gerecht zou worden gedagvaard, omdat hij een debat over Vlaamse autonomie heeft toegestaan in het Vlaams Parlement. Dat valt niet te rijmen met de democratische werking zoals we die vandaag kennen in een moderne rechtsstaat.”

Gerecht en politiek te nauw verbonden

Volgens Luykx is het grote probleem de politisering van het gerecht en de juridisering van politieke kwesties in Spanje. Zo is ook het Grondwettelijk Hof politiek benoemd. En de Spaanse regering maakt daar maar al te graag gebruik van om de Catalaanse roep naar meer zelfbeschikking te muilkorven.

Het probleem voor Catalonië is dat Spanje nog steeds het laatste woord heeft. Het Catalaanse autonomiestatuut staat niet boven andere Spaanse wetten. “De Catalanen strijden dan ook met vastgebonden handen”, betreurt Luykx.