De voorbije tien jaar werden welgeteld twee aanvragen ingediend voor een dergelijke regeling. Het gebrek aan succes heeft een aantal redenen. Zo ontbreekt een duidelijke definitie van ‘kunstwerk’, kan de procedure lang aanslepen en is verkoop op de private markt vaak aantrekkelijker dan ‘erfbelasting in natura’.

Aan deze knelpunten wil Cathy Coudyser iets verhelpen: “Niet enkel beelden of schilderijen moeten in aanmerking komen, maar ook archieven, tekeningen, juwelen of meubelen. De expertencommissie die oordeelt over de kunstwerken zou ook sneller moeten werken. Idealiter heeft ook De Vlaamse Regering – of tenminste toch de minister van Cultuur – een zegje hierin.”

Om Vlamingen aan te moedigen van het systeem gebruik te maken, pleit Coudyser er bovendien voor om al overeenkomsten over erfkunst af te sluiten bij leven. Ze is er ook een voorstander van om de erfbelastingwaarde van het kunstwerk 20 tot 25 procent boven de marktwaarde te zetten. In andere landen doen ze dat al. Ten slotte wil ze dit instrument beter promoten via een handleiding en publicaties die bij notarissen en private stichtingen verspreid worden.