Unitaristen die geen Nederlands spreken

Op de vraag of België moet opgedoekt worden, antwoordt De Wever: “Ofwel aanvaarden we België en bouwen we een Belgische gemeenschap op, maar dat zou echt een stap achteruit in de geschiedenis zijn, en ik denk niet dat dat mogelijk of wenselijk zou zijn. Ofwel stellen we de institutionele situatie af op de hedendaagse realiteit. Dat zijn de enige twee mogelijke pistes. Meneer Bouchez zegt dat we achteruit moeten gaan en België opnieuw moeten proberen herscheppen. Het zijn ironisch genoeg altijd mensen die zelf geen woord Nederlands spreken die met dergelijke ideeën op de proppen komen. Dat is voor een Vlaming zeer herkenbaar. De grote unitaristen houden van dit land, maar iets minder van de bevolking die in dit land de meerderheid vormt.”

Een lange geschiedenis, maar niet noodzakelijk een toekomst

De N-VA-voorzitter ontkent niet dat er een Belgische realiteit bestaat en noemt het Vlaanderen zoals we dat vandaag kennen een product van België. “Dit land heeft een geschiedenis, een lange geschiedenis, maar dat betekent niet dat het ook een toekomst heeft. Een geschiedenis van eeuwen houdt niet opeens van vandaag op morgen op, maar dat op zich is geen reden om te zeggen dat we ook een gemeenschappelijke toekomst hebben. De taalgrens is een echte grens geworden. Dat zie je als je de telefoongesprekken in België analyseert: die gaan de grens tussen Vlaanderen en Wallonië amper over. Als je kijkt naar de gemengde huwelijken, wat een erg goede indicatie is voor de cohesie van een maatschappij, dan zie je dat er zo goed als geen huwelijken meer zijn tussen Frans- en Nederlandstaligen. Maar u hebt gelijk: we hebben een gemeenschappelijk verleden. Dat verleden dateert overigens van ver voor het ontstaan van België, met de lange geschiedenis van de Zuidelijke Nederlanden. Vlaanderen als natie is wél echt een kind van België.”

Twee democratieën, maar geen Belgische

Over de huidige quasi-onbestuurbaarheid van België, gekenmerkt door drie jaar zonder regering en zeven jaar een regering zonder meerderheid aan ofwel Vlaamse, ofwel Franstalige kant, is Bart De Wever klaar. “Ik heb een nieuw strijdpunt. Ik zeg nu: ‘België is geen democratie’. Dat heb ik in september in de studio van De Zevende dag gezegd, en iedereen reageerde verontwaardigd: ‘Wat zegt hij nu? Leven we niet in een democratie? Hoe durft hij! Hij mag opkrassen als hij wil!’. Dat is mijn nieuw opzet: ik wil iedereen, in gesprekken en intellectuele debatten, doen inzien dat dat een feit is, een evidentie. België lijkt weliswaar op een democratie, en is vormelijk nog een democratie, maar in de echte betekenis van het Griekse woord demos, de soevereiniteit van het volk, zijn we geen democratie meer. Je hebt immers een volk nodig. Je moet definiëren wie het volk is. En het is helaas niet meer mogelijk om te zeggen dat er nog een Belgisch volk is dat samenvalt met een democratie. Dat verdedigen is intellectuele waanzin. Dus, mijn nieuwe these is: “Er zijn twee democratieën en België is geen democratie meer.”

Dit en veel meer zegt Bart De Wever in gesprek met Wilfried. Het hele interview leest u hier.