(c) Thinkstock
De regelmatige ‘ER’ of ‘House’-kijker voelt z’n dollar al vallen. Inderdaad, de levensreddende elektroshock, maar dan voor iedereen bereikbaar. En nog belangrijker: alleen aanleggen is voldoende. De rest… gaat vanzelf.
Denemarken kent een reanimatie-succespercentage van meer dan 50 procent. Dankzij dit sluitstuk van de defensie.
Wanneer op een voetbalveld (of in de huiskamer) iemand plots in mekaar zakt, is dit vaak het gevolg van een hartstilstand. Meestal gaat het om een specifieke ritmestoornis : ventrikelfibrillatie: het hart verricht geen duidelijke pompactiviteit meer. Oorzaak is een onderliggend hartprobleem dat wellicht kan verholpen worden. Tenminste, als je dit eerste serieuze symptoom overleeft.
Niet het hart is onze Achillespees, maar ons brein. U vergeeft me de beeldspraak, maar onze computer is supergevoelig: vanaf drie minuten cardiaal arrest beginnen onze hoogste hersenfuncties af te sterven, en dat proces is niet omkeerbaar. Na twintig minuten: al onze hogere hersenfuncties total loss. Wie dan alsnog door het ijlings toegesneld MUG-team teruggehaald wordt, eindigt in het beste geval als een vegetatieve schim van zichzelf.
In België bedraagt de overleving van een hartstilstand minder dan 5 procent. Wallonië (preventie is een regionale bevoegdheid) verplichtte sportclubs en –centra recent om AED-toestellen te installeren. Nederland telt ongeveer het driedubbele aantal AED-toestellen, goed onderbouwd door een smartphone-geactiveerd circuit van regionale vrijwilligers. België (en Vlaanderen) wikt en weegt nog.
Gelukkig gaan een aantal krachten de goede richting uit. We pleiten via een wetsvoorstel voor een btw-verlaging op deze toestellen, we hameren op een brede basisopleiding EHBO op verschillende niveaus. Binnenkort zelfs, in het federale parlement.
Wat we zelf doen, doen we beter. Het aanleren van levensreddende handelingen kost weinig moeite. Ze betekenen een wereld van verandering. U hoort nog van ons de volgende weken.
