“Nu vallen steeds dezelfde mensen uit de boot”, stelt Engelbosch vast. “Alleenstaande moeders, personen met een migratieachtergrond of mensen met een huisdier worden soms geweigerd omwille van vooroordelen. Dankzij proefhuren krijgen zij een jaar de tijd om zich te bewijzen, terwijl een derde partij borg staat: een tijdelijke garantie dus voor de verhuurder. Zo kan het vertrouwen tussen huurder en verhuurder groeien, waarna het contract zelfstandig wordt verdergezet.”

Duwtje in de rug

Het voorgestelde systeem vormt geen concurrentie voor de sociale verhuurkantoren. “Proefhuren is er juist voor die mensen die niet voor sociale huur in aanmerking komen, maar wel moeilijk een huurwoning vinden: huurders met voldoende inkomsten, maar met een minder populair profiel. Zij zijn perfect valabele huurders die een duwtje in de rug nodig hebben. Daar zorgt proefhuren voor”, besluit Engelbosch.