Eind jaren negentig voerde de federale regering quota in voor het aantal artsen dat mocht afstuderen. Op die manier wou ze de medische overconsumptie tegengaan, die het gevolg was van een teveel aan artsen, en vermijden dat de opleiding aan kwaliteit zou inboeten.

Medische overconsumptie

Vlaanderen voerde meteen een ingangsexamen in, maar aan Waalse kant gebeurde er niets. Voormalig minister van Volksgezondheid Onkelinx (PS) zorgde er zelfs voor dat het teveel aan Franstalige studenten gebruik kon maken van de RIZIV-nummers die voor de studenten van de jaren nadien waren voorzien. Daardoor ontstond er in Franstalig België een overtal aan artsen en een medische overconsumptie, waarvan de rekening naar het federale niveau werd doorgeschoven én dus ook door de Vlamingen werd betaald.

Een bijkomend pijnpunt was dat Vlaamse studenten die niet slaagden voor hun ingangsexamen niet konden starten met hun studies, terwijl Waalse studenten zonder toelatingsproef hun opleiding wél mochten aanvatten.

Historisch akkoord

De N-VA heeft dit dossier vanuit de oppositie jarenlang aangeklaagd. Maar het ontbrak steeds aan politieke wil om het probleem ook definitief op te lossen. Vandaag keurt de federale regering dan ook een historisch akkoord goed dat deze scheefgegroeide situatie eindelijk rechttrekt. “Het overtal aan artsen dat in het verleden werd opgebouwd, zal gradueel worden afgebouwd. Voor de Franstalige universiteiten is nu een ondergrens bepaald om hun opleidingen gedurende deze periode leefbaar te houden, maar verder wordt het overtal vanaf nu elk jaar maximaal gecompenseerd”, legt Van Peel uit.

“Bovendien is er vanaf nu ook aan Franstalige kant een ingangsexamen. En dat zal er moeten blijven, want het is een voorwaarde voor het hele akkoord. Daarnaast wordt de verdeling van RIZIV-nummers tussen Wallonië en Vlaanderen nu wettelijk vastgelegd volgens het bevolkingsaantal, de enige verdeelsleutel die mag tellen.”

Met dit akkoord neemt de regering ook afstand van de huidige situatie waarbij de Planningscommissie deze scheefgegroeide toestand dreigde te verankeren. “We lossen het probleem voor eens en altijd op in het belang van onze toekomstige artsen, hun patiënten en houden onze gezondheidszorg betaalbaar. De rekening voor het overschot aan artsen in Wallonië werd lang genoeg betaald door Vlaanderen. Dat stopt hier en nu”, besluit Van Peel.