In de Europese Unie leven meer dan een miljoen gebarentaalgebruikers, maar zijn er slechts 6.500 tolken. “Concreet betekent dit dat er gemiddeld één tolk per 160 gebarentaalgebruikers beschikbaar is. Dat is simpelweg onwerkbaar”, aldus Stevens. Daarbij zijn de verschillen tussen de lidstaten enorm. “In sommige landen is er slechts één tolk per 2.500 gebarentaalgebruikers. En in Slovakije bedraagt het uurloon van de gebarentaaltolken amper 2,6 euro. Daarmee trek je natuurlijk geen geïnteresseerde jongeren aan. Terwijl de opleiding van gebarentaaltolken essentieel is voor de gelijkheid van dove gebarentaalgebruikers.”

Mijlpaal voor doven en hun tolken

“Lange tijd werden gebarentaaltolken beschouwd als helpers van dove mensen”, weet Stevens, die zelf het eerste vrouwelijke dove Europarlementslid is. “Vaak fungeerde de familie van de dove persoon als tolk, zelfs tijdens officiële aangelegenheden. In vele Europese landen is dat nog steeds het geval, maar de situatie gaat erop vooruit en gebarentaaltolken wordt stilaan als een volwaardig beroep beschouwd.”

Toch is er nog heel wat werk aan de winkel. “Daarom doet het me ook enorm plezier dat we de steun hebben verworven van een kamerbrede meerderheid voor deze nieuwe resolutie. De vorige dateerden al uit 1988 en 1998 en moesten dringend worden opgefrist. Daarvoor kreeg ik heel wat nuttige input van doven- en tolkenorganisaties. Deze resolutie is dan ook een belangrijk beleidsinstrument op regionaal, nationaal en Europees niveau”, besluit Stevens. “De resolutie is bovendien de rechtstreekse uitloper van een conferentie die ik eind september organiseerde en waar voor de eerste keer in de geschiedenis alle 24 gesproken EU-talen én alle 31 EU-gebarentalen samen werden gebruikt.”