Op 10 mei 2015 sprak de Turkse president Erdogan in de Hasseltse Ethias Arena voor zo’n 15.000 aanhangers, en hij sprak daar zeer gepeperde taal. De Roover ondervroeg minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) daarover en besloot zijn tussenkomst toen met de woorden: “Het is stuitend dat hij de mensen van Turkse afkomst blijft rekenen tot de Turkse politieke ruimte. In essentie haalt de boodschap van Erdogan het aloude idee van de gastarbeider weer uit de mottenballen, hetgeen wij zeer betreuren. Dat een buitenlands staatshoofd hier optreedt als politiek activist die de integratiegedachte komt tegenwerken, verdient onze openlijke afkeuring.”

Staatsgreep

Ook vandaag blijven de verkiezingscampagnes van Turkse politici op ons grondgebied bijzonder ongepast, omdat ze de verdeeldheid in de samenleving vergroten. Daarbij komt dat het dit keer gaat over de promotie van een grondwetswijziging die volgens critici neerkomt op een ordinaire staatsgreep. “Straf dat we hier meetings zien georganiseerd worden om het Ottomaanse Rijk 2.0 in te voeren”, stelt De Roover. Hij vraagt de Belgische regering dan ook om na te gaan “in welke mate werk kan gemaakt worden van de vraag van de Oostenrijkse regering om deze uitvoer van Turkse problemen naar Europese landen samen met andere lidstaten een halt toe te roepen”.