“Hoewel wetenschappelijk bewezen is dat aandacht voor een regelmatig onderzoek van de mond en het gebit heel wat leed kan besparen op latere leeftijd, wordt daar nog te weinig op ingezet”, stelt Caroline Croo vast. Zo kunnen tandvlees- en kaakbotziekten ook diabetes en mondkanker veroorzaken. “Niet alleen het bewustzijn bij ouders, zorgverleners en zelfs artsen, maar ook de kennis over preventieve mondgezondheid laat te wensen over.”

Bijzondere aandacht voor kansengroepen

Het grootste aantal mondaandoeningen stelt men vast bij personen met een beperking, kansengroepen, personen met een andere culturele achtergrond en ouderen met een hoge graad van zorgbehoevendheid. “Die kloof moeten we onder meer aanpakken door voldoende aandacht te besteden aan preventieve mondzorg in de thuiszorg en bij zorginstellingen zoals Kind en Gezin, de Huizen van het Kind, de woonzorgcentra, enzovoort. Bovendien moeten we mensen in armoede beter informeren over het belang van mondzorg”, aldus Tine van der Vloet.

Samen sterker

De meerderheidspartijen vragen de Vlaamse Regering om in te zetten op structureel overleg, ook met de federale regering. “Het is belangrijk om mondzorgpreventie af te stemmen met het federale mondzorgbeleid, dat focust op het curatieve”, zegt Peter Persyn. “Anderzijds moeten we ook de nodige maatregelen nemen om de bachelors van de nieuwe opleiding Bachelor in de mondzorg gericht te kunnen inschakelen in de zorgvoorzieningen.”

“Het is een taak van de overheid om zowel burgers als zorgverstrekkers voldoende te informeren en hun de nodige hulpmiddelen aan te reiken. Op die manier kunnen we dure behandelingen vermijden”, besluit Caroline Croo.