“Van een asielplafond is nog steeds geen sprake in de aanbevelingen van het Europees Parlement”, stelt Stevens vast. “Verder is er geen spoor van versnelde registratieprocedures, noch van een effectief terugkeerbeleid. Ik vraag me af of een meerderheid van de Europarlementsleden wel voeling heeft met de asielrealiteit.”

Gemiste kans

De aanbevelingen besteden ook geen aandacht aan een duidelijk toekomstperspectief voor de asielzoekers die in Europa opvang krijgen. “Opnieuw een gemiste kans”, vindt Stevens. “Het Parlement erkent nog steeds niet de absolute noodzaak van een volwaardig integratie- en activeringsbeleid. Dat zou nochtans een goede zaak zijn, zowel voor de ontvangende maatschappij als voor de asielzoeker. Gekoppeld aan een maximumlimiet van asielzoekers, moet dat het sociale weefsel in onze grootsteden beschermen en versterken.”

Te vrijblijvend

Stevens stemde dan ook samen met haar drie N-VA-collega’s tegen de onwerkbare aanbevelingen, maar stelde meteen een alternatieve reeks asielprioriteiten voor. “Die leggen de focus bij het beheersbaar maken van de asielstroom naar Europa. Bovendien worden er sancties verbonden aan het niet opnemen van asielverantwoordelijkheid door de EU-lidstaten. Het hele Europese asielbeleid is nog steeds te vrijblijvend, zowel voor de asielzoeker als voor de lidstaten”, besluit zij.